deBezieling.nl

Hoe ga je als docent om met leerlingen die ongenuanceerde meningen ventileren over geloof of ethische kwesties? Negeren? Verontwaardigd er tegen in gaan? Annemarie Scheerboom, sinds kort biologiedocent, ontdekte de kracht van ‘doorvragen’ en een open gesprek aangaan.

Verbaasd constateert Annemarie Scheerboom dat ze redelijk emotieloos reageert als haar trein ternauwernood ontsnapt aan een ‘aanrijding met een persoon.’ Emoties gaan pas spelen als een ervaring echt binnenkomt, analyseert ze achteraf. En: emotie of geen emotie, als je reactie maar klopt. “Voor die mevrouw op het spoor heb ik echt wel heel hard zitten bidden.”

Het liefst zou Annemarie Scheerboom een wonderpil ontdekken die haar in een klap van haar verkoudheid kon genezen. Maar helaas, zo´n pil bestaat niet. Zittend op een bankje in het park viel haar een betere oplossing te binnen: omarm het feit dat er altijd wanorde zal zijn. “Want, hee, de chaos hoort erbij”.

Toen ik bij een verhuizing een van onze vrienden letterlijk mijn lasten zag torsen, zag ik daarin op een wel heel concrete manier de mens als Gods beeltenis, zegt Annemarie Scheerboom. Gelovigen hebben de neiging het fysiek-lichamelijke onder te waarderen. Maar ons lichaam is niet voor niets de tempel van de heilige Geest.

Je ziet het niet zo vaak, een herder met schaapskudde. Toch mooi om zo eens waar te nemen. Ineens zie je psalm 23 al het ware voor je neus uitgebeeld. Net als schapen eten wij mensen de hele dag, “maar dan geestelijk. En God wil ons van voedsel voorzien”, zegt Annemarie Scheerboom.